Over mij
Hanno Beestman Premium Schilderwerken
Hanno Beestman Schilderwerken tilt de kwaliteit van schilderwerk naar een hoger niveau. Dat begint bij de uitgebreide analyse waarin duurzaamheid centraal staat. Die knoest wordt niet vlak geschuurd, maar uitgefreesd. Die glaslat moet net even anders geplaatst worden zodat hemelwater beter wordt afgevoerd. Het zijn verbeteringen die het ervaren oog van Hanno Beestman niet ontgaan.
Schuren gebeurt vanuit de overtuiging dat elk geslaagd project begint met een goede basis. Minutieus wordt het houtwerk gecontroleerd of het voldoende mat oogt voor een goede hechting van de laklaag. Voor het aflakken gebruikt Hanno Beestman graag de verfspuit. Deuren (ook paneeldeuren met glasinleg!), lambriseringen, radiatoren en wanden ogen strakker, verfijnder. Met zijn tot in perfectie doorgevoerde afplaktechnieken staat hij borg voor strakke belijningen.
Scheurtje in het houtwerk? Eerst uitfrezen!
‘Ik houd van mijn werk. Ik vind woningen van rond 1900 tot 1930, met die ruime houten dakoverstekken, fantastisch. En ik vind het heerlijk om houtwerk onder mijn handen te zien opknappen, weer te zien stralen.’
‘Met de hete lucht föhn en een krabber verwijder ik eventuele oude verflagen. Een scheurtje in het hout of een knoest repareer ik met veel aandacht. Eerst frees ik het uit en schuur het licht op, dan gaat er voorstrijk op het vrijgekomen hout, daarna tweecomponenten vulmiddel en vervolgens schuur ik het helemaal terug. Iets meer werk, maar een duurzame oplossing, daar ga ik voor. Van een reparatie mag je niets meer zien, ook na een aantal jaren niet. En tenslotte lak ik het houtwerk helemaal perfect af.’
Klantgericht, met plezier!
‘Natuurlijk doe ik mijn werk voor de eigenaar van de woning, mijn klant. Maar ik vind het belangrijk dat ik zelf ook plezier in mijn werk heb. Tijd is kostbaar, het leven is kort, te kort om zonder plezier te werken. Dat zou ik absoluut niet willen.’
‘Ik heb altijd mijn eigen ideeën over klantgerichtheid gehad. Ik ben de schilder die de bewoners zo min mogelijk tot last is. “Bent u morgen niet thuis, mevrouw? Goed, dan gaan we niet vandaag, maar morgen schuren.” En als de buurvrouw haar wasgoed buiten te drogen heeft hangen, waarschuw ik haar even voordat ik daarmee begin. Kleine dingetjes, die zoveel verschil maken.’
